Het is al weer 8 jaar geleden dat ik dit gedicht ook geplaatst heb, maar ik vind het zó mooi en subtiel dat ik het nog een keer plaats.
Er ligt hier momenteel niet zoveel sneeuw als op de foto.
WINTERSTILTE
De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witte rijp beijzeld.
De wind houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
‘t Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.
De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend toverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootse, stille wonder.
Theda Digitaal 